....wat gaat dat toch snel...zo'n zomervakantie....

Daar ben ik weer...

Na een roerige tijd met allerlei ziekenhuis onderzoeken (voor mijn man)

... toch nog op vakantie naar Frankrijk...

Start onze vakantie alsof wij afscheid namen van een vorig leven.

En starten met een nieuw leven

een leven met MS.
primair progressief ms

Niet makkelijk kan ik verzekeren..
Er wordt van alles verteld en uitgelegd..de ernst...en dan ...

...Meneer je gaat er niet aan dood ( Gelukkig!!)...

alleen met deze vorm is alles wat verslechterd blijvend..

en ja jammer genoeg zijn er voor jou vorm geen remmende medicatie.
diagnose van ppms
E. voldoet aan alle vragen:
 vlekjes op de hersenen,
 een plek in het ruggemerg
en de lumbaal punctie liet eiwit in het hersenvocht zien.
dus 100% diagnose..

En daar sta je ...met honderd vragen...op je 41e...

hoe nu verder, wanneer zal de verslechtering plaats vinden, 

hoe werkt deze vorm dan PPMS (primair progressief ms), 

hoe zal het op mijn nieuwe werk gaan, zal mijn contract wel verlengd worden,

weten ze het wel zeker dat het MS is???

enz enz enz 

Heel veel vragen teveel om op te noemen...

Genieten is het motto om te overleven...

dus hup de auto in en weg...weg uit het huis

weg uit de cirkel..

op naar avontuur!

Eerst naar mama in Zeeuws Vlaanderen...

Daarna op naar Frankrijk naar ile dórleron...

Daar hebben we veel zitten praten,

 lezen op internet en genoten van ons gezinnetje....

Wensen dat er geen einde aan de vakantie zou komen,

maar helaas overal komt een einde aan.

Er zij nog veel vragen, veel onzekerheden,

veel angsten maar aan onze liefde voor elkaar daar ligt het niet aan.

We zijn closer en sterker en reëler dan ooit...

en winden er geen doekjes om heen

het  is zo en daar moeten we het mee doen...

veranderen kunnen we het niet

(net zo goed dat ik niet kan veranderen dat mijn bekken vol

schroeven en plaatjes zit)

Dus we beloven elkaar nu al een scootmobiel race...en zullen elkaar liefdevol

in de rolstoel duwen wie er ook als eerste in verdaagd..

en als diegene vervelend is duwen we die ook liefdevol in de plomp...

om diegene er later weer liefdevol uit te vissen..

Een heel ander gesprek dan we ooit hadden maar wel vol

met onze humor
en galgen humor...
Want gaan kniezen zal niet helpen
en jezelf zielig vinden ook niet.

Maar
het is wel zo dat je het ouder worden toch anders had voor gesteld..
en dat is pittig en hard.
Dus gaan wij onze oude dag naar voren schuiven
en hoe we dat gaan doen...
zal ik stap voor stap gaan vertellen..
elke keer een stukje....
x Cinderell@ x

PS Silly nogmaals bedankt hij heeft een mooi plekje..
en het gaf me idd een boost!!!

*** even voor degene die dicht bij ons staan dit bericht plaats ik
weloverwogen op mijn blog mede als verwerking om de dingen op een rij te krijgen.
X
Cinderell@