maandag 19 november 2012

Haken, haken, haken.....

....is mijn grootste hobby.
En een heerlijke afleiding van het dagelijkse leven.
Want hier in huis wisselen de stemmingen nogal.
Het is ook niet makkelijk.

Na de diagnose MS bij mijn man E
komen er allerlei fases langs.
Eerst ongeloof,
ontkenning...dit gaat niet over mij.
Dat was tot nu toe de prettigste fase
we zijn toen ook heerlijk op vakantie gegaan
 en begonnen te genieten van wat we hadden...
We gaan ten volle leven was ons motto
maar aan zo'n diagnose zit veel meer vast...
Allerlei emoties....
E. begon alles te lezen, op te zoeken, overal zich aan te melden...
en doordat alles ook alles te voelen, lusteloos te worden, 
het niet meer zien zitten, alleen met zichzelf bezig zijn...
Mij aanmelden bij partners met MS...enz enz.....
Voor mij hoeft dat niet....ik zit niet zo in elkaar...
Ik heb nooit gezocht op mijn problematiek
(Bekken problemen) 
Zelfs niet toen ik in een revalidatie centrum terecht kwam met allemaal lot genoten..
 iedereen gaat met zo'n bericht op zijn eigen manier om
en dat gebied aanpassingen en dat is net altijd even makkelijk.
Ik hoop dat E. zich snel weer een beetje beter en zichzelf gaat voelen
want nu hebben we af en toe een vreemde in ons midden.
(Het zal er zeker bij horen...daar ben ik van overtuigd...
voor onze puber dochter is het allemaal een stuk moeilijker
om te begrijpen merk ik)

Daarom is het heerlijk om een hobby als haken te hebben. 
Vorige week liet ik mijn nieuwe collega mijn blog zien
met alles wat ik gemaakt had...
nou dat vond zij erg leuk
vooral de gehaakte Kerstman pantoffels van een jaar of wat geleden.
Al pratend kwam de vraag kan je ook rendieren maken...
Maar natuurlijk....
dit zijn ze geworden...(zonder patroon)

 Morris vind ze ook erg interessant......
 ........
 Hij wil de hele tijd met mijn voeten spelen...
super grappig!

En oohhja ik heb ook nog een nieuwe kol gehaakt
bij mijn nieuwe winter jas
Allerlei haak steken door elkaar
50/50
(Ik hoop dat je het een beetje kan zien op de foto die  gemaakt is door Beau)
****
Cindrell@

5 opmerkingen:

  1. Super sloffen!!! Knap gedaan!!!
    Morris is een schatje ♥

    En je col is ook erg mooi.
    Groetjes Dinaz ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heel veel sterkte, lieve schat!
    Fijn dat je af en toe je aandacht aan iets anders kunt geven.
    Die rendier-sloffen zijn echt geweldig! Liefs MiM

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Heel erg leuk die sloffen ..
    Heel veel sterkte met alles ...
    Informatie via internet is soms handig maar soms kan je er ook in verdrinken heb ik gemerkt toen ik op een forum voor fibromyalgie terecht kwam er kwam ... daar ben ik toen ook maar weer snel vanaf gegaan ... iedereen is anders ... en fibro verloopt ook bij iedereen anders dus dacht ik zie wel wat er van gaat komen ... groetsssssssss Gerd@

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Oh wow die sloffen zijn super. Mmm zou het me ooit lukken om te leren haken?!
    Ja ik ken dat probleem, nadat ik 7 jaar geleden te horen heb gekregen dat ik toch echt wel een beroerte (young stroke) heb gehad. Was is alleen maar blij dat inmiddels alles het weer deed, dat ik zonder moeite mijn linkerbeen weer de lucht in kon doen etc etc.
    Ik was ook nog eens flink verliefd in die tijd (kende manlief net 6 weken), maar een aantal maanden later toen ik me begon in te lezen wat ik allemaal had kunnen overhouden aan zo'n beroerte werd de pret minder en de zorgen groter.
    Ik ben op een gegeven moment maar weer terug in de 'ontkenning' fase gegaan...nou ja meer gezegd...dat ik me niet verder ging verdiepen erin...ik probeer goed naar mijn lichaam te luisteren en genoeg rust te nemen (lig nu ook nog in bed...).
    Gisterenavond gebeurde me trouwens iets heel raars waar ik toch de creeps van kreeg. Ik voelde een klap in mijn hoofd aan de rechterkant (waar ik dus ook mijn young stroke heb gehad), het was eerst alsof iemand me een klap verkocht...maar ik zat alleen beneden...heb nog gedacht aan overleden dierbaren die me een klap verkochten om me te laten weten dat ik moest gaan rusten... Ben meteen opgehouden met wat in aan het doen was en in bed gedoken. We doen maar weer rustig aan...pfff het is en blijft moeilijk de balans te vinden tussen wat je hoofd wil en je lijf kan..

    Sterkte met je man! Ik hoop dat hij beetje bij beetje toch weer de oude wordt of in ieder geval er weer op gaat lijken...
    Warme groetjes van Susan

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik merk dat wanneer ik bezig ben dit mij rust geeft en afleiding.

    Sterkte

    BeantwoordenVerwijderen